اوتیسم

اوتیسم آسپرگر (Asperger Syndrome) نوعی اوتیسم است که از طریق مشکلات رفتاری مختلف بروز می کند و نشانه بارز آن عدم علاقه به تماس‌های اجتماعی یا دوری از موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. افراد درگیر این سندرم اغلب در درک احساسات و عواطف دیگران را دشوار می دانند و در این امر مشکلات زیادی دارند. تبعیض و انزوای اجتماعی معمولاً نتیجه آن است. اوتیسم آسپرگر را نمی توان به طور کامل درمان کرد، بنابراین افراد مبتلا برای مادام العمر ناتوان می شوند.

اوتیسم انواع مختلفی دارد. این اختلال تاثیر بسیار زیادی بر رشد دارد و این تاثیر در طیف های مختلف بروز پیدا می کند. اساساً سه دسته اوتیسم وجود دارد:

اوتیسم در اوایل دوران کودکی
سندرم آسپرگر
اوتیسم غیر معمول
که در ادامه به توضیح سندرم آسپرگر پرداخته شده است. نظرات و سوالات خود را در قسمت کامنت با ما در میان بگذارید.


اوتیسم آسپرگر

اوتیسم آسپرگر چیست؟
اوتیسم آسپرگر اختلال مادرزادی از گروه اختلالات طیف اوتیسم است. این اختلال در اولین نشانه ها خود را به صورت مشکل اجتماعی، اختلالات ارتباطی و رفتارهای تکراری نشان می دهد.

تفاوت اوتیسم آسپرگر با سایر انواع اوتیسم در موارد زیر دیده می شود:

این نوع اوتیسم اغلب پس از سال سوم زندگی قابل مشاهده است.
تاخیر در رشد زبان مشاهده نمی شود.
تاخیر در رشد شناختی مشاهده نمی شود.
هوش فرد بالاتر از حد متوسط ​​افراد مبتلا به اوتیسم است.
تاخیر در رشد حرکتی دیده می شود.
روی محتوای خاصی (مانند قطار، رایانه یا شخصیت های مورد علاقه) تمرکز می کنند.
در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان افراد مبتلا به اختلال آسپرگر مهارت های اجتماعی و ارتباطی با درمان های تضمینی انجام می شود با این روش های به روز دنیا کودکان یاد می گیرند که چگونه با استفاده از تمرینات مختلف با احساسات خود کنار بیایند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علل
اوتیسم آسپرگر ریشه در ناهنجاری های رشدی مغز دارد. عوامل که باعث ایجاد این مشکل می شوند شامل موارد زیر است:

سن بالا والدین
عفونت مادر در دوران بارداری
مصرف دارو در دوران بارداری
علائم
علائم سندرم آسپرگر در هر کودک کمی متفاوت است زیرا شدت و درصد اختلال رشد در کودکان یکسان نیست. علائم اوتیسم آسپرگر شامل موارد زیر است:

علائم در دوران کودکی:
مشکل در تماس چشمی: کودکان مبتلا به این اختلال در برقراری تماس چشمی مشکل دارند. علاوه بر این نمی توانند حالات چهره و احساسات افراد دیگر را درک کنند.


حافظه عالی
مشکل در زبان و بیان
علاقه مند به یک روتین مشخص
رفتار نامناسب به دلیل ناامیدی و اضطراب و افسردگی
علائم سندرم آسپرگر در نوجوانی :
عدم علاقه یا تمایل به تعامل با پسران و دختران هم سن و سال خود، اگرچه ممکن است تسلط بهتری بر قوانین اساسی اجتماعی وجود داشته باشد.

عدم تعامل اجتماعی: دوست یابی و رفتارهای اجتماعی برای کودکان مبتلا به این اختلال امری بسیار سخت است.
روال های مشخص
استفاده از زبان به صورت کاملا سطحی
ناتوانی در تشخیص کنایه و طعنه: ممکن است با آن ها شوخی کنید ولی افراد مبتلا به این اختلال متوجه شوخی نمی شوند.
مشکلات کم فیزیکی و ناتوانی
عدم بلوغ عاطفی
احساس عدم درک و تنهایی
داشتن آداب و رسومی که از تغییر آن به شدت امتناع می ورزند، مانند یک روال بسیار سفت و سخت قبل از خواب یا قبل از ورزش
اضطراب، استرس و افسردگی
وسواس
مشکلات تحصیلی

منبع:کانون مشاوران ایران-اوتیسم آسپرگر

بیماری اوتیسم عبارتی پزشکی است که به اختلالات مختلف در زمینه رشدی اشاره دارد. کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات زیاد و جدی را در زمینه ارتباطات اجتماعی و بیان دارند، البته اوتیسم در درجه های مختلف دیده می شود که در ادامه به آن می پردازیم.

بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال علایق کلیشه ای دارند (برای مثال به یک رشته یا فعالیت تکراری علاقه شدیدی دارند و آن کار را مدام تکرار می کنند). البته باید توجه داشته باشید که این ویژگی ها در تمام کودکان یکسان نیستند و هر فردی با شدت متفاوتی این علائم را نشان می دهد.

از نظر جنسیت پسران بسیار بیشتر از دختران در خطر ابتلا به اختلال اوتیسم قرار دارند به صورتی که آمار پسران مبتلا به این بیماری سه تا چهار برابر دختران می باشد. استعدادهای ذهنی این افراد نیز متفاوت است: آن ها هوش طبیعی با توانایی های شگفت انگیزی در زمینه های خاص (استعداد فردی) مانند ریاضیات، موسیقی دارند.

بیماری اوتیسم
بیماری اوتیسم یک اختلال شایع در دوران کودکی است که در بسیاری از کودکان جهان وجود داشته و در اصطلاح به آن در خود ماندگی نیز گفته می شود. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم همانطوری که از اصطلاح آن پیدا است نمی توانند به خوبی با محیط اطراف ارتباط برقرار کنند.

بیماری اوتیسم معمولا از قبل از سن سه سالگی بروز پیدا می کند و گرچه در سنین و دوران مختلف میزان اثر آن بر بدن و ذهن کودک متفاوت می باشد اما به هر حال تاثیرات بد آن باعث اختلال در برقراری ارتباط کودک اوتیسمی با دیگران می شود. تعداد کودکانی که به بیماری اوتیسم گرفتار هستند روز به روز در جهان در حال افزایش است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.

خبر خوش این است که مغز کودک اوتیسمی می تواند از طریق تمرین تغییر کند، با کمک دستگاه های نوروتراپیمی توانید مغز کودک اوتیسمی خود را در جهت مطلوب تغییر دهید، به این منظور می توانید با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.


بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد
علائم اوتیسم چیست؟ اوتیسم علائم متفاوتی دارد اما به سه ویژگی بارز نشان داده می شود که در ادامه به آن ها پرداخته شده است:
۱.اختلال در تعامل اجتماعی
کودکان مبتلا به اوتیسم نمی توانند مانند کودکان دیگر احساسات را درک کنند و اغلب والدین از همدلی آن ها تعجب می کنند این امر باعث می شود که کودک در ایجاد روابط با کودکان دیگر یا والدین مشکل داشته باشند. این کودکان معمولاً از تماس چشمی به شدت اجتناب می کنند و حالت چهره کمی را نشان می دهند به طور مثال ممکن است بسیار کم لبخند بزنند یا شاهد خنده از ته دل آن ها باشیم. کودکان مبتلا به اوتیسم ارتباط کمی با همسالان خود داشته و اغلب ترجیح می دهند تنها بازی کنند و در تقلید از کودکان دیگر مشکل دارند.



۲. اختلال در ارتباط و زبان
یکی از ویژگی های بارز در کودکان اوتیسم اختلال در زبان و ارتباط است که در مورد قبلی هم کمی به آن اشاره کردیم، متاسفانه تکلم در ودکان اوتیسم گاهی اصلا رشد نمی کند یا به شدت تاخیر دارد و لحن صحبت متفاوتی نیز دارد. علاوه بر این در سنین بالاتر کودک اوتیسم نمی تواند متوجه کنایه و جوک شود و در درک این مسائل نیز مشکل دارد.

۳. رفتارها و علایق تکراری و کلیشه ای
کودکان مبتلا به اوتیسم علاقه بسیار زیادی به تکرار یک رفتار مشخص دارند به طور مثال ممکن است بارها و بارها یک بازی را تکرار کنند به صورتی که والدین را کلافه کند علاوه بر این کودکان اوتیسم نیاز زیادی به یکسانی در محیط خود دارند و معمولاً «ترس از تغییر» دارند و در برابر هرگونه تغییری مقاومت بالایی نشان می دهند. ممکن است عجیب به نظر برسد اما آن ها دوست دارند ساعت ها به تماشای وسایلی مانند ماشین لباسشویی یا چراغ راهنمایی بپردازند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیماری اوتیسم

امروزه اختلالات روانی زیادی وجود دارد.

اوتیسم یک اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی غیرعادی مرتبط است.

علائم این اختلال در اولین سالهای زندگی ظاهر می شود و علت اصلی آن ناشناخته است.

این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

این اختلال ناشی از رشد طبیعی مغز در منطقه است.
تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی در این زمینه مختل می شود.

نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم قادر به استفاده از زبان به عنوان ابزار اصلی برقراری ارتباط با دیگران نیستند.

استفاده از ضمایر “من” ویژگی کلامی این کودکان نیست.

مسائل گفتاری دیگر، کلمات و جمله های تکراری هستند.

علت اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال رشد عصبی در فرد می شود.

اگر چه اوتیسم به نظر می رسد غیر معمول، داده های اخیر نشان می دهد که شیوع اوتیسم تا بیست مورد در هر ده هزار تولد است.

اوتیسم در پسران چند برابر بیشتر از دختران است.

اگر چه علت اصلی آن شناخته شده نیست، مطالعات و مطالعات بسیاری در سال های اخیر انجام شده است.

مطالعات منشا بیولوژیکی و عصبی مغز را برجسته کرده است.

بسیاری از خانواده ها سابقه ای از اختلالات اوتیسم یا اختلالات مرتبط با آن دارند که نشان می دهد ریشه ژنتیکی است، هرچند هیچ ژن خاصی برای اوتیسم شناخته نشده است.

محققان در مورد نقش ژنتیک در علل اوتیسم اختلاف نظر دارند و برخی از آنها ترکیبی از ژن های مختلف را به عنوان علت اختلال ایجاد می کنند.

نظریه های متعددی درباره اوتیسم مطرح شده اند که دقیقا ثابت نشده اند.

علائم اوتیسم چیست؟
افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نیمی از علائم ذکر شده در زیر را نشان می دهند.

این علائم از خفیف تا شدید متفاوت است.

در موقعیت های کاملا متفاوت، رفتارهایی که با سن فرزند سازگار نیستند مشاهده می شود.
مشکلات کلیدی شدید وجود دارد
دشوار است برای بیان نیازها و استفاده از حرکات و حرکات به جای کلمات. آنها اغلب استفاده از ضمایر را عوض می کنند، به جای استفاده از “من”، آنها از “ما” استفاده می کنند.
کلمات یا جملات دیگران را تکرار می کنند.
خنده و گریه ناعادلانه است و برای هیچ دلیل خاصی نگران و مضطرب می باشند.
آنها یک خط مماس ایجاد می کنند و به دلایل دیگری که برای دیگران واضح نیست، بسیار ناراحت هستند.
آنها قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند.
دوست ندارم دیگران را بپوشانم
آنها تماس چشم یا تماس با چشم ندارند.
آنها به روش معمول پاسخ نمی دهند.
با اسباب بازی به درستی بازی نکنید.
مثل چرخش و نوسان
احساس درد کمتر یا بیشتر از حد.
از خطرات ترسیدن یا نترسیدن
تحرک یا عدم تحرک.
آنها به سخنرانی ها یا صداهای واکنش نمی دهند و پاسخی نمی دهند، اگرچه حس شنوایی سالم است.


سایت مشاورانه “moshaveraneh” در کنار شماست.

اشتباهات در مورد اوتیسم:
کودکان مبتلا به اوتیسم هرگز تماس چشمی ندارند.
کودکان عادی، نابغه هستند.
کودکان مبتلا به اوتیسم صحبت نمی کنند
کودکان اوتیستیک قادر به نشان دادن عشق خود نیستند.
آموزش نوروفیدبک توسط صدها کارشناس بالینی در مشاوره روانشناسی انجام می شود تا به هزاران کودک طیف اوتیسم کمک کند تا اوتیسم را درمان کنند.

به طور مداوم گزارش می دهد که کودکان خود را هنگامی که نوروفیدبک را شروع می کنند آرام تر می کنند و احساسات را بهتر مدیریت می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-۷ روش درمان اوتیسم با دارو یا بدون دارو با نوروفیدبک