اضطراب جدايي

پنج نشانه اصلي كه نشان مي دهد كودك شما داراي اضطراب جدايي است و برخي از مواردي كه بايد براي كمك به آن در در نظر بگيريد در اين مقاله ذكر شده است:
۱. كودك شما وقتي از اتاق بيرون مي آيد گريه مي كندبه عنوان مثال، نوزاد بين سنين چهار تا هشت ماهگي ممكن است زماني كه قادر به ديدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بيماري  و اضطراب شديد را نشان دهد كه شامل گريه يا علائم ناراحتي مي باشد.
اين به اين دليل است كه آن ها تازه ياد مي گيرند كه اشياء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمي شوند كه فقط به اين دليل كه نمي توانند ديگران را ببينند، به اين معني نيست كه آنجا حضور ندارند.
بنابراين زمان مناسبي است تا به كودك خود نشان دهيد كه دوباره ظاهر خواهيد شد. بازي «دالي» را با كودك خود تمرين كنيد و از اين دوران در زندگي او لذت ببريد.
وقتي كودكان بزرگتر مي شوند، به مرور ياد مي گيرند كه والدين آن ها هميشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادي كه از آن ها مراقبت كرده و نيازهاي آن ها را برطرف مي كنند، اعتماد لازم را پيدا مي كنند.
۲. با ديدن مكان ها و چهره هاي جديد دچار استرس مي شوندگاهي اوقات هنگام بازديد از مكان هاي جديد كودك مضطرب مي شود. آن ها ممكن است تمايلي به خروج از خانه براي رويداد جديد نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه اي بمانند يا رفتارهاي عصبي نشان دهند.
ترس از مكان هاي ناشناخته يكي از رايج ترين عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با اين امر اين است كه كودك خود را تا جايي كه مي توانيد براي مكان هاي جديد آماده كنيد.
به آن ها بگوييد كجا مي رويد. آماده كردن آن ها براي مكان هاي جديد مي‌تواند شامل نشان دادن عكس‌هايي از مكان، افراد آنجا و در صورت امكان، توصيف فعاليت‌ها در آن مكان كنيد.
آماده سازي كليدي است، دانستن اينكه آن ها از افراد جديد چه انتظاراتي مي توانند داشته باشند نيز مهم است. گفتگوهاي قبلي در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با ساير افراد اطرافشان مي تواند آن ها را توانمند كند.
۳. اضطراب هنگام خوابزمان خواب براي بچه هايي كه درگير اضطراب هستند براي خواب دچار مشكل زيادي مي شوند.
كودك ممكن است از تاريكي بترسد زيرا نمي تواند در تاريكي بسياري از چيزها را ببيند بنابراين به آن ها اطمينان دهيد كه چيزي براي ترس وجود ندارد.
بنابراين دورنماي تنها خوابيدن براي كودك مي تواند اضطراب آور باشد. نشانه هايي كه كودك شما اين را تجربه مي كند ممكن است شامل بي ميلي به خوابيدن، امتناع از رفتن به رختخواب يا گريه و رفتار عصباني باشد.

كارهايي وجود دارد كه مي توانيد براي كمك به آنها انجام دهيد:
يك روال آرامش بخش، قابل پيش بيني قبل از خواب ايجاد كنيد.فضاي اتاق خواب آرام باشد.كودكان قبل از خواب حيوانات عروسكي يا پتوهاي مخصوصي مي توانند داشته باشند كه خواب را براي آن ها راحت مي كند.مطمئن شويد كه فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.۴. تجربيات منفي تاثير زيادي داردطبق تحقيقات، اختلال اضطراب جدايي با «اضطراب رشدي نامناسب و بيش از حد در مورد جدايي از خانه يا از كساني كه فرد به آن ها وابسته است» مشخص مي شود.
كودكان مبتلا به اضطراب جدايي ممكن است به دليل تجربيات منفي دچار اين مشكل شده باشند.
اگر جدا شدن از شما براي فرزندتان سخت است، تمايلي به ترك خانه ندارند، يا زماني كه زمان رفتن به جايي است احساس بيماري مي كنند، احتمالا يك تجربه منفي را تجربه كرده است.
مانند بسياري از جنبه هاي ديگر فرزندپروري، ما بايد خطوط ارتباطي را باز نگه داريم. اين همچنين مي‌تواند به معناي دسترسي به يك مشاور كودك باشد كه بچه‌هاي ما نيز بتوانند به او اعتماد كنند.
تقويت رفتارهاي منفي پيرامون اضطراب جدايي يكي از دام هايي است كه ما به عنوان والدين ممكن است در آن گرفتار شويم. تسليم شدن به كج خلقي يا اضطراب بدون تحقيق مي تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنيت كمتري كنند.
اين به اين دليل است كه تمام كنترل را در دستان آن ها قرار مي دهيم. آن ها به ما نياز دارند كه آن ها را راهنمايي كنيم، از آن ها حمايت كنيم و بدانيم كه هميشه در كنار ما امن هستند.
راهكارهاي كاهش اضطرابما مي توانيم براي كاهش اضطراب آن ها و كشف دليل اضطراب كارهاي زير را انجام دهيم:
صحبت از اتفاق منفيتوانمندسازي فرزندانمان با ابزارهايي براي موفقيتتمرين زياد در خانه و بازگشت به جايي كه اتفاق رخ داده است.بچه‌ها بايد اعتماد به نفس خود را تقويت كنند، كارهايي را كه مي‌توانند به تنهايي انجام دهند و بدانند كه هميشه مجبور نيستند اين احساسات را تجربه كنند، زيرا ما از آن ها حمايت مي‌كنيم.

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ نشانه كه كودك شما اضطراب جدايي دارد

اختلال اضطراب جدايي در كودكان از دلايل تا درمان
اختلال اضطراب جدايي در كودكان چيست؟ به احتمال زياد براي شما هم اتفاق افتاده است كه خواسته ايد بيرون برويد اما با گريه و كج خلقي كودكتان رو به رو شده ايد. در اين جا اين سوال پيش مي آيد كه آيا اين اتفاق و وابستگي فرزندان به شما طبيعي مي باشد؟ و بايد در اين موارد چطور با فرزندان برخورد شود؟ اضطراب جدايي در سنين ۱۲ تا ۱۸ ماهگي طبيعي مي باشد اما اين اضطراب در كودكان سنين بالاتر به عنوان يك اختلال رواني شناخته شده و آن را تحت عنوان اختلال اضطراب جدايي مي شناسند كه نياز به درمان دارد.
در ادامه اين مقاله به بررسي كامل اين موضوع پرداخته شده است تا جواب بسياري از سوال هاي خود را در زمينه اختلال اضطراب جدايي در كودكان دريافت نماييد.
اختلال اضطراب جدايي چيست؟كودك شما در سنين پايين تر وابستگي هاي زيادي به شما دارد و از اين كه شما او را ترك مي كنيد و تنهايش مي گذاريد مي ترسد و گريه و بهانه گيري مي كند، ممكن است در صورت جدايي از شما به مدت كوتاهي، گريه و بد خلقي كند اما بايد توجه داشته باشيد اين واكنش ها در سنين ۱۲ تا ۱۸ ماهگي طبيعي مي باشد و با طي كردن روند رشد طبيعي كودك به تدريج اضطراب جدايي و وابستگي كودك از بين مي رود.
اما در صورتي كه در سنين بالاتر به ويژه در سن پيش دبستاني اين واكنش ها در كودك مشاهده شد بايد نگران شويد زيرا احتمال دارد كودك شما از اختلال اضطراب جدايي رنج ببرد، در واقع اختلال اضطراب جدايي يكي از اختلال هاي اضطرابي مي باشد كه كودك در هنگام جدايي از خانه يا مراقبان، دچار اضطراب شديد و نامناسبي مي شود و واكنش هايي نشان مي دهد كه نسبت به سنش غير طبيعي مي باشد.
علائم اختلال اضطراب جدايي در كودكانبر اساس مطالبي كه بيان شد اختلال اضطراب جدايي در كودكان بيشتر در سال هاي پيش دبستاني ديده مي شود به طوري كه اين كودكان حاضر نيستند در هنگام مدرسه رفتن يا بازي كردن از والدين شان جدا شوند و براي جدا نشدن از خانواده دلايل مختلفي مانند مريض شدن را بهانه مي كنند، از جمله علائمي كه اختلال اضطراب جدايي را نشان مي دهد مي توان به موارد زير اشاره كرد:
ترس از جدايي از خانواده:كودكاني كه دچار اختلال اضطراب جدايي مي شوند به طور مداوم ترس از جدايي از والدين را دارند و همين مسئله باعث مي شود تا اضطراب هاي پياپي در آن ها به وجود آيد، يكي از مهم ترين علائم اضطراب جدايي، ترس از جدايي كودكان از والدينشان مي باشد.
۲٫ از دست دادن افراد وابسته:نگراني زيادي نسبت به افرادي كه وابسته و دلبسته هستند دارند به طوري كه همواره نگران از دست دادن آن ها مي باشند و مي ترسند بلايي سر اين افراد بيايد.
۳٫ خارج نشدن از خانه:كودك علاقه اي به بيرون رفتن ندارد و دوست ندارد از خانه خارج شود و به ديدار دوستان، اقوام و يا مدرسه و مكان هاي ديگر برود.
۴٫ بي خوابي يا كابوس ديدن:دلش نمي خواهد شب ها در مكان ديگري جز خانه خود بخوابد. اضطراب جدايي در اين كودكان باعث مي شود كه حتما در كنار فردي كه به او وابسته است بخوابد و يا احتمال دارد كابوس هايي در مورد جدايي از والدين خود ببيند.

۵٫ علائم جسماني:در صورت جدايي از افرادي كه به آن ها وابسته است دچار سردرد، حالت تهوع، استفراغ، دل درد و غيره مي شود.
نكته: علائمي كه بيان شد بايد حداقل به مدت ۴ هفته در كودكان ادامه داشته باشد و اين اختلال ناراحتي قابل ملاحظه اي در عملكرد هاي اجتماعي، شغلي و تحصيلي و يا زمينه هاي ديگر ايجاد كند و با اختلال هاي رواني ديگر قابل توجيه نمي باشد.دلايل بروز اختلال اضطراب جدايي در كودكان
افرادي كه دچار اختلال اضطراب جدايي مي شوند ممكن است به خاطر احساس ناامني در كودك باشد اين ناامني به دلايل بسياري به وجود مي آيد كه از جمله دلايل بروز اختلال اضطراب مي توان به موارد زير اشاره  نمود.
ژنتيك:بسياري از كودكان به صورت ژنتيكي خلق و خوي حساسي دارند و احتمال اين كه به اضطراب دچار شوند بسيار زياد است و به همين دليل آمادگي آن ها براي ابتلا به اضطراب جدايي بيشتر مي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب جدايي در كودكان از دلايل تا درمان