اضطراب

اختلال اضطراب فراگير از علائم، سبب شناسي، تشخيص و درمان
آيا با اختلال اضطراب فراگير آشنايي داريد؟
امروزه زندگي ها سرشار از اضطراب و استرس مي باشد. و اضطراب و نگراني بهم وابسته هستند و در بسياري از مواقع با آن ها رو به رو هستيد.
اضطراب اگر در حد طبيعي باشد به شما كمك مي كند تا در شرايط بحراني و پرخطر عكس العمل مناسبي از خود نشان دهيد و به كمك آن مي تواند براي زندگي خود برنامه ريزي دقيقي داشته باشيد.
اختلال اضطراب فراگير، يكي از اختلالاتي است كه اضطراب بسيار زياد و غيرمعقولي در فرد به وجود مي آورد و باعث مي شود نگراني هاي غيرعادي و شديدي در مورد اتفاقات و روزمرگي هاي زندگي تجربه كند.
اضطرار فراگير ميتواند تاثيرات منفي بر روي زندگي بگذارد و روابط اجتماعي و روزمرگي هاي زندگي را درگير خود مي كند و باعث اختلال و ايجاد مشكلاتي در تمام عرصه زندگي مي شود.
شناختن علائم و تسخيص به موقع آن باعث مي شود كه درمان آن راحت تر شود.در اين مقاله به بررسي علائم اضطرار فراگير و تشخيص و درمان آن مي پردازيم.
اختلال اضطراب فراگير چيست؟اختلال اضطراب فراگير چيست؟ اختلال اضطراب فراگير يا GAD نمونه اي از اختلالات اضطرابي مي باشد.
اين اختلال در فرد نگراني دائمي و بيمارگوني را نسبت به رويدادهاي آينده و تصوراتي بسيار نگران كننده در مورد اتفاقاتي كه در آينده احتمال رخ دادنش است به وجود مي آورد.
در واقع مشكل فردي كه دچار اختلال اضطراب فراگير است ترس از ابهام مي باشد چون دلش مي خواهد كه تمام امور را در دست بگيرد و آن را كنترل كند.
نشانه هاي اختلال اضطراب فراگير در زمان ميانسالي به اوج مي رسد و با افزايش سن كاهش مي يابد. و درصد مبتلا شدن به اين اختلال در زنان دو برابر مردان است.
علائم اختلال اضطراب فراگير چيست؟آگاهي در مورد اختلال اضطراب فراگير و شناخت علائم آن براي درمان تاثير به سزايي دارد و توجه به ميزان شيوع اين بيماري را بايد جدي گرفت.

در زير اهميت شناخت و درمان بيماري را مورد بررسي قرار مي دهيم.
ناتواني در كنترل و مديريت نگراني هادر اضطراب فراگير شما احساس ترس و نگراني شديدي داريد به حدي كه نمي توانيد آن را كنترل كنيد.
ممكن است هيچوقت نتوانيد آرامش واقعي را تجربه كنبد.
در نتيجه بر روي مسائل مهم زندگيتان نمي توانيد تمركز كنيد و قدرت تصميم گيري در مورد مسائل مهم نخواهيد داشت.
نگراني افراطي و نامعقول بدون دليل مشخصدر اختلال فراگير بدون دليل ناراحت هستيد و احساس مي كنيد كه چيزي از درون شما را اذيت مي كند ولي دليل و علت آن را نمي دانيد.
اين نگراني به طور مكرر شما را درگير خود نگه مي دارد و نمي گذارد در زندگي آرامش داشته باشيد و هميشه دلشوره داريد و نگران هستيد.
نگراني تعميم يافته به تمام موضوعاتافرادي كه دچار اضطراب فراگير هستند نگراني آن ها مختص شرايط و موقعيت خاصي نيست و ممكن است در هر شرايطي به سراغشان آيد.
اين اضطرار موضوع آن بر اساس شرايط سني افراد متفاوت است.
مثلا در گروه سني نوجوان و جوانان بيشتر نگراني آن ها در مورد كار و تحصيل است. و در گروه سني ميانسالي بيشتر نگران سلامتي خود و افراد خانواده مي باشند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير

بازي درماني اضطراب كودكان به او نمي گويد چه كاري انجام دهد، او كاملاً تمام تصميمات خود را مي گيرد و براي تمام احساسات، خواسته ها، تصميمات و نيازهاي ابراز شده اش احترام و اعتبار قائل هست.
به عبارت ديگر، مهم نيست كه كودك چه كاري انجام مي دهد، هيچ كس او را قضاوت يا ارزيابي نمي كند. در حقيقت بازي درماني اضطراب كودكان يك راه عالي براي تشويق فرزندتان به صحبت و خنديدن با شما است و مهارت‌هاي مهمي مانند برخورد با موقعيت هاي ناشناخته‌ و همچنين شكست را به او آموزش مي‌دهد.
بازي درماني در منزل۱.بازي هيولابا كودك به اتاق او رفته و از او بخواهيد عروسك يا شي را به عنوان هيولا انتخاب كند، اگر كودك در انتخاب مشكل داشت مي تواند خودش براي كودك انتخاب كند اما بهترين كار اين است كه به كودك اجازه انتخاب بدهيد. سپس هيولا را دست خود بگيريد و به سمت كودك  برويد و همزمان از عبارتي مانند « گمشو هيولا»، « سمت ما نيا» و عباراتي همانند اين استفاده كنيد.
در اين بازي هيولا به كودك نمي رسد و واكنش هاي مختلفي نشان مي دهند تا زماني كه هيولا به كم ترين فاصله از كودك برسد و سپس بازي متوقف مي شود و يوه ديگري به خود مي گيرد. اين دفعه هيولا دور مي شود و كودك آرام به دنبال هيولا مي رود و او را تعقيب مي كند. بهتر است كودك را تشويق كنيد تا احساسات خود را با كلمات بيان كرده و حتي در اين راه بزرگنمايي كند.
حتي مي توانيم از كودك بخواهيم تا  با پا و دست خود به هيولا ضربه بزند. در دو حالت رفتارهاي كودك بسيار شديد و حالت افراز و تفريط مي شود. كودكاني كه اضطراب شديد يا اضطراب پس از صانحه را تجربه مي كنند ممكن است خشك شوند و هيچ حركتي از خود نشان ندهند يا با پرخاشگري زيادي به هيولا حمله كنند و ممكن است پرخاشگري آن ها در حدي باشد كه حتي والدين آن ها نتوانند كنترلش كنند.
پيشنهاد مشاور: ۹ بازي احساسات براي كودكان (كودكان ۹ تا ۱۵ سال)
به مرور كودك مي تواند نقاشي از هيولا خود كشيده و آن را پاره يا دور بيندازد.
مي توانيد داستان هايي بسازيد و با استفاده از آن داستان ها روحيه كودك خود را بهبود ببخشيد مثلا پتويي كه وقتي زير آن مي روي ديگر هيولا تو را نمي بيند.

بازي درماني اضطراب كودكان ۲. بازي خندهاين بازي درماني اضطراب كودكان براي مشكلات اجتماعي و گوشه گيري بسيار مناسب مي باشد. آيا كودك شما به سختي لبخند زده يا در برابر لبخند زدن مقاومت مي كند؟ اين كار نشانه افسردگي، اضطراب، اختلال نافرماني و كمال گرايي مي باشد.
هدف از اين بازي اين است كه كودك بتواند آزادانه احساسات خود را نشان دهد. اين بازي براي زماني مناسب است كه بچه ها دور هم جمع شده و در حال بازي هستند در اين شرايط از آن ها بخواهيد كه سعي كنند بازيكن ديگري را بخندانند، در حالي كه طرف مقابل تلاش مي كند تا نخندد، اما نمي توانند او را لمس كنند. حتي مي توانيد شما هم وارد بازي شويد فقط دقت كنيد كه كودك ناراحت و گريان نشود و جو شاد را برقرار سازيد.
اين بازي درماني اضطراب كودكان بايد به سرعت انجام شود و جاي خود را عوض مي كنند.
اين تكنيك براي كودكاني مناسب است كه دوستان زيادي ندارند و مي ترسند كه با ديگران ارتباط برقرار كنند و از اين امر احساس اضطراب پيدا مي كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازي درماني اضطراب كودكان

مشاوره اضطراب چيست؟متاسفانه، اجتناب از مشاوره اضطراب و استرس مي تواند منجر به ايجاد اضطراب شديدتر شود. يك روش درماني كه به عنوان روش درمان شناختي – رفتاري[۱] (CBT) ناميده مي شود، در درمان اختلال هاي اضطرابي كارايي بالايي دارد.
روان شناسان با استفاده از CBT به درمانجوها كمك مي كنند تا نحوه شناسايي و مديريت عواملي را ياد بگيرند كه منجر به ايجاد اضطراب در آنها مي شود.
۱۰ سوال مقدماتي كه معمولا درمانگران مي پرسنديكي از پرسش هاي درمانجوها، عبارت از سوالاتي مي باشد كه يك مشاور، مددكار اجتماعي يا روان شناس در اولين جلسه از آنها مي پرسد. پاسخ اين سوال راحت مي باشد:
شما بايد سوالات ساده و گسترش دهنده ذهن و ساير سوالات را انتظار داشته باشيد.
يك “برنامه تغيير” (كه در اغلب مواقع به عنوان “اهداف درماني” شناخته مي شود) بعد از آن ايجاد مي شود تا شما را در رفع مشكلاتي راهنمايي كند كه در حال حاضر منجر به اذيت شدن شما مي شوند.
در زير ۱۰ مورد از رايج ترين سوالاتي بيان شده است كه يك روان پزشك از شما مي پرسد تا يك تغيير مثبتي را در طول فرآيند مشاوره ايجاد كند.
۱-چه چيزي باعث شده است كه به اينجا بياييد؟“به نظر مي رسد كه شما شناخت خوبي نسبت به خودتان داريد و يك سري تفكراتي را در رابطه با مواردي داريد كه در اينجا مي خواهيد بحث كنيد. افرادي كه به اينجا مراجعه مي كنند، شجاعت زيادي دارند، حتي شايد يك مقدار عصبي باشند.
در صورتي كه شما موردي را به ياد نياوريد، من يك سري سوالاتي را خواهم پرسيد و در رابطه با مواردي كه شما مي گوييد، يك سري نكاتي را يادداشت خواهم كرد تا بتوانم آن را در حافظه خودم نگه دارم.
البته هر زمان كه خواستيد مي توانيد حرف هاي من را قطع كنيد و حرف خودتان را بگوييد، يا مي توانيد مكالمه را به هر سمتي كه خودتان مي خواهيد، هدايت كنيد. از نظر شما، چه چيزي باعث شده است كه به اينجا بياييد؟”
۲-آيا قبلا به يك مشاور مراجعه كرده ايد؟به نظر مي رسد كه شما با اعتماد به نفس هستيد و در شرايط راحتي قرار داريد و مي خواهيد كه در مورد چالش هاي موجود در زندگي تان صحبت كنيد.
اين سوالات در مشاوره اضطراب بسيار مهم است.
آيا تا به حال به يك مشاور مراجعه كرده ايد؟
در صورت مراجعه كردن، شما قبلا چند جلسه به مشاوره مراجعه كرده ايد و مشكلات موجود چه مواردي بوده اند؟
آيا به نتايج مد نظرتان دست پيدا كرده ايد، و آيا نتايج به دست آمده پايدار بوده اند؟
مهم ترين نكته اي كه از گفته هاي مشاور يا روانشناس يا مددكار اجتماعي تان به ياد داريد، چه موردي مي باشد؟
كدام يك از آنها درست بوده است، يا كدام يك از آنها به نتايج مد نظر شما منجر نشده است؟
۳-از ديدگاه شما، مشكل موجود چيست؟هر شخصي يك ديدگاه متفاوتي نسبت به مشكل و شخص يا عاملي دارد كه راه حل مشكل مي باشد.
هدف از مشاوره استرس و اضطراب عبارت از ايجاد يك سري تغييرات مثبت در سريع ترين زمان ممكن و بدون هيچ نوع شتاب زدگي مي باشد.

شما چه ديدي نسبت به مشكل داريد يا شما چه تعريفي از مشكل داريد؟كدام يكي از افراد مشكل زاي موجود در زندگي شما منجر به ايجاد مشكلاتتان شده اند؟شما در طول كار، چه نوع تعاملي با ساير افراد داريد؟شخصيت خودتان را به چه نحوي تعريف مي كنيد؟سه مورد از مهمترين دستاوردهاي شما چه مواردي بوده اند؟چه شخص يا چه چيزي مهمترين مورد در زندگي شما مي باشد؟از ديدگاه شما، مشكلتان چيست؟۴-معمولا اين مشكل منجر به ايجاد چه نوع احساسي در شما مي شود؟همه ما يك سري مشكلات يا چالش هايي داريم كه بايد با آنها مواجه شويم.
آيا شما يك فرد خوش بين يا يك فرد بدبيني هستيد؟ زماني كه يك مشكلي به صورت پيشبيني نشده ظاهر مي شود، چه احساسي پيدا مي كنيد؟
هر چند كه هيچ يك از احساسات موجود درست يا اشتباه و خوب يا بد نمي باشند، ولي هر مشكلي منجر به ايجاد يك نوع احساسي در ما مي شود.
بنابراين، اين مشكل معمولا منجر به ايجاد چه نوع احساسي در شما مي شود؟
آيا شما احساس ناراحتي، عصبانيت، نااميدي، در جاماندگي مي كنيد يا يك احساس ديگري داريد؟

منبع:كانون مشاوران ايران-مشاوره اضطراب و استرس

پنج نشانه اصلي كه نشان مي دهد كودك شما داراي اضطراب جدايي است و برخي از مواردي كه بايد براي كمك به آن در در نظر بگيريد در اين مقاله ذكر شده است:
۱. كودك شما وقتي از اتاق بيرون مي آيد گريه مي كندبه عنوان مثال، نوزاد بين سنين چهار تا هشت ماهگي ممكن است زماني كه قادر به ديدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بيماري  و اضطراب شديد را نشان دهد كه شامل گريه يا علائم ناراحتي مي باشد.
اين به اين دليل است كه آن ها تازه ياد مي گيرند كه اشياء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمي شوند كه فقط به اين دليل كه نمي توانند ديگران را ببينند، به اين معني نيست كه آنجا حضور ندارند.
بنابراين زمان مناسبي است تا به كودك خود نشان دهيد كه دوباره ظاهر خواهيد شد. بازي «دالي» را با كودك خود تمرين كنيد و از اين دوران در زندگي او لذت ببريد.
وقتي كودكان بزرگتر مي شوند، به مرور ياد مي گيرند كه والدين آن ها هميشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادي كه از آن ها مراقبت كرده و نيازهاي آن ها را برطرف مي كنند، اعتماد لازم را پيدا مي كنند.
۲. با ديدن مكان ها و چهره هاي جديد دچار استرس مي شوندگاهي اوقات هنگام بازديد از مكان هاي جديد كودك مضطرب مي شود. آن ها ممكن است تمايلي به خروج از خانه براي رويداد جديد نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه اي بمانند يا رفتارهاي عصبي نشان دهند.
ترس از مكان هاي ناشناخته يكي از رايج ترين عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با اين امر اين است كه كودك خود را تا جايي كه مي توانيد براي مكان هاي جديد آماده كنيد.
به آن ها بگوييد كجا مي رويد. آماده كردن آن ها براي مكان هاي جديد مي‌تواند شامل نشان دادن عكس‌هايي از مكان، افراد آنجا و در صورت امكان، توصيف فعاليت‌ها در آن مكان كنيد.
آماده سازي كليدي است، دانستن اينكه آن ها از افراد جديد چه انتظاراتي مي توانند داشته باشند نيز مهم است. گفتگوهاي قبلي در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با ساير افراد اطرافشان مي تواند آن ها را توانمند كند.
۳. اضطراب هنگام خوابزمان خواب براي بچه هايي كه درگير اضطراب هستند براي خواب دچار مشكل زيادي مي شوند.
كودك ممكن است از تاريكي بترسد زيرا نمي تواند در تاريكي بسياري از چيزها را ببيند بنابراين به آن ها اطمينان دهيد كه چيزي براي ترس وجود ندارد.
بنابراين دورنماي تنها خوابيدن براي كودك مي تواند اضطراب آور باشد. نشانه هايي كه كودك شما اين را تجربه مي كند ممكن است شامل بي ميلي به خوابيدن، امتناع از رفتن به رختخواب يا گريه و رفتار عصباني باشد.

كارهايي وجود دارد كه مي توانيد براي كمك به آنها انجام دهيد:
يك روال آرامش بخش، قابل پيش بيني قبل از خواب ايجاد كنيد.فضاي اتاق خواب آرام باشد.كودكان قبل از خواب حيوانات عروسكي يا پتوهاي مخصوصي مي توانند داشته باشند كه خواب را براي آن ها راحت مي كند.مطمئن شويد كه فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.۴. تجربيات منفي تاثير زيادي داردطبق تحقيقات، اختلال اضطراب جدايي با «اضطراب رشدي نامناسب و بيش از حد در مورد جدايي از خانه يا از كساني كه فرد به آن ها وابسته است» مشخص مي شود.
كودكان مبتلا به اضطراب جدايي ممكن است به دليل تجربيات منفي دچار اين مشكل شده باشند.
اگر جدا شدن از شما براي فرزندتان سخت است، تمايلي به ترك خانه ندارند، يا زماني كه زمان رفتن به جايي است احساس بيماري مي كنند، احتمالا يك تجربه منفي را تجربه كرده است.
مانند بسياري از جنبه هاي ديگر فرزندپروري، ما بايد خطوط ارتباطي را باز نگه داريم. اين همچنين مي‌تواند به معناي دسترسي به يك مشاور كودك باشد كه بچه‌هاي ما نيز بتوانند به او اعتماد كنند.
تقويت رفتارهاي منفي پيرامون اضطراب جدايي يكي از دام هايي است كه ما به عنوان والدين ممكن است در آن گرفتار شويم. تسليم شدن به كج خلقي يا اضطراب بدون تحقيق مي تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنيت كمتري كنند.
اين به اين دليل است كه تمام كنترل را در دستان آن ها قرار مي دهيم. آن ها به ما نياز دارند كه آن ها را راهنمايي كنيم، از آن ها حمايت كنيم و بدانيم كه هميشه در كنار ما امن هستند.
راهكارهاي كاهش اضطرابما مي توانيم براي كاهش اضطراب آن ها و كشف دليل اضطراب كارهاي زير را انجام دهيم:
صحبت از اتفاق منفيتوانمندسازي فرزندانمان با ابزارهايي براي موفقيتتمرين زياد در خانه و بازگشت به جايي كه اتفاق رخ داده است.بچه‌ها بايد اعتماد به نفس خود را تقويت كنند، كارهايي را كه مي‌توانند به تنهايي انجام دهند و بدانند كه هميشه مجبور نيستند اين احساسات را تجربه كنند، زيرا ما از آن ها حمايت مي‌كنيم.

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ نشانه كه كودك شما اضطراب جدايي دارد

اضطراب در نوجوانان مي تواند باعث فشار خون بالا، تضعيف سيستم ايمني و بيماري هايي مانند چاقي و بيماري هاي قلبي شود، بنابراين نبايد در درمان آن كوتاهي كنيد.
همانطور كه قبلا  در مقالات همين سايت ذكر كرديم، اضطراب عبارت مي باشد از؛ يك حالت عاطفي است كه عامل مبهمي از ترس ناشي از پيش بيني حوادث نامطبوع در آينده، در آن وجود دارد. اين حالت حتي قبل از آن كه در شخص، محرك واقعي بوجود آورنه ي ترس حضور داشته باشد، اتفاق مي افتد.
علت ايجاد اضطراب در نوجواناننوجواناني كه مضطرب هستند و اضطراب را تجربه مي كنند در اغلب موارد، از اين كه علت اضطراب خود را بيان كنند يا توضيح بدهند، درمانده هستند و توانايي توضيح براي حالت خود را نخواهند داشت. البته مواردي گوناگون نيز وجود دارند كه در آن ها مي توان علت اضطراب و تنش هاي روحي را مشخص نمود.
به عنوان مثال، در اضطراب ناشي از يك امتحان، زماني كه شخص در مورد امتحان فكر مي كند و آن را پيش بيني مي كند ، سبب مي شود كه واكنش هاي عاطفي در فرد بروز كند. شخصي كه داراي اضطراب شديد مي باشد، اغلب داراي يك سري واكنش هايي همچون؛ لرزش دست و بدن، عرق كردن، افزايش ميزان نبض و تنفس و همچنين ساير واكنش هاي فيزيولوژيكي و نيز احساس ترس و افسردگي و ابهام بروز مي باشد. موارد زير باعث اضطراب در نوجوانان مي شود:
عوامل استرس زاي مدرسه
فشار براي موفقيت در مدرسهفعاليت هاي بعد از مدرسه و فوق برنامهتقاضا براي خدمات اجتماعينگراني هاي ايمني و بهداشت عموميعوامل استرس زا اجتماعي
روابط عاشقانهمورد قلدري قرار گرفتنفشار براي تغيير يا كنترل ظاهر فيزيكينياز به تمركز مداوم بر رسانه هاي ديجيتال و اجتماعيعوامل استرس زاي خانواده و خانهاسترس خانوادگي
بيماري، مشكلات اقتصادي يا طلاقتغييرات در روابط خانوادگيمشاغل و تصميمات شغلياختلال اضطراب در كودكان و نوجواناناضطراب از طريق محرك هايي دروني و بيروني بوجود مي آيد. به عنوان مثال، زماني كه شخص كاري انجام مي دهد كه با ارزش هايش  تعاملي ندارد، احساس گناه به او دست مي دهد، احتمالا اين اضطراب بوجود آمده در فرد به دليل وحشت  او از فاش شدن نتايج احتمالي آن عمل براي ديگران مي باشد.
شرايط محيطي هم مي توانند سبب بروز اضطراب در نوجوانان بشوند. اين حالت زماني بوجود مي آيد كه ديگران فرد را مورد ارزش يابي قرار بدهند، به عنوان مثال، در بازي يا مسابقه فوتبال، يا زماني كه فرد به نتايج حاصل از موقعيتي اطمينان كامل ندارد. علاوه بر اين موضوع، اضطراب مي تواند معلول توجه زياد شخص به توانايي هايش در جهت ارضاي انگيزه ها و يا منترل داشتن بر موقعيت ها و يا نيز تركيبي از اين دو مورد باشد.
اضطراب بهنجار و ناهنجارهيچ گاه اضطراب تنها به دانش آموزان و يا حتي بيماران عصبي و يا رواني اختصاص ندارد، بلكه مشكلي همگاني و جهاني نيز مي باشد. اضطراب در نوجوانان داراي نشانه هاي جسمي نيز مي باشد، كه شامل؛ زخم معده و تنگي نفس است و همچنين داراي نشانه ها و علائم روحي نيز مي باشد كه شامل واكنش هايي همانند ترس و نيز افسردگي مي باشد.
نكته ي جالب اين است كه شخص مضطرب علت دقيق و خاصي را نمي تواند براي اضطراب خود بيان كند.
اضطراب طبيعي و بهنجاراين نوع اضطراب شامل آن لحظات اضطراب آوري است كه به عنوان مثال؛ فرد قبل از آن كه وارد جلسه ي امتحان بشود، تجربه مي كند. يك نوع احساس درماندگي است كه هيچ شخصي قادر به حل اين مشكل پيچيده و مبهمي كه براي فرد مضطرب پيش آمده نيست. ميزان بهنجاري از اضطراب، مي تواند مانند؛ تنش هاي عاطفي، خود يك انگيزه براي رفتار باشد.
مثلا دانش آموزي كه درسش را به درستي ياد نگرفته است، امكان اين را دارد كه با اضطراب نسبت به آن واكنش نشان بدهد و همين اضطراب در نوجوانان مانع داوطلب شدن او براي پاسخ به همان درس در كلاس بشود. در صورتي كه همين اضطراب مي تواند باعث شود كه دانش آموز را برانگيزد و به گونه اي سوق بدهد تا درسش را به خوبي بياموزد ت بتواند بر آن حالت خود غلبه كند.
اضطراب ناهنجاراضطراب ناهنجار داراي داراي درجات متفاوت و فراواني هاي مختلف مي باشد و سبب رفتار و احساساتي مي باشد كه سبب جلوگيري از كارائي عملي فرد مي شود. در اضطراب شديد و مزمن، فرد تحت يك فشار و تنيدگي ناشي از تعارضات دروني قرار مي گيرد.
چنين افرادي به طور معمول از سر درد، دل پيچه، پشت درد شكايت دارند و در همه ي لحظات احساس خستگي به آن ها دست مي دهد و احساس ناكامي شديدي دارند، بدون آنكه دليل ترس خود را بدانند. اين گونه حالت ترس مي تواند از چند دقيقه تا چند روز و چند ماه هم ادامه داشته باشد.

نشانه و تاثير استرس در نوجواناناسترس بر نوجوانان تاثير زيادي مي گذارد و ممكن است باعث افت تحصيلي و حتي مصرف مواد مخدر براي كاهش اضطراب در نوجوانان شود بنابراين بايد نشانه هاي آن را شناخت و آن را درمان كرد:
بدخلقي و عصبانيتاضطراب و نگراني بيش از حدمشكل خوابافزايش يا كاهش وزنكاهش علايق نسبت به مواردي كه قبلا به آن ها علاقه داشته است.كاهش انرژي يا خستگي بيشتر از حد طبيعيمشكل در تمركزافت تحصيليكاهش شديد انگيزهداشتن افكار منفيكناره گيري از دوستان يا فعاليت هاي مورد علاقهكاهش يا افزايش اشتهاسردردرفتارهاي اضطراب مانند جويدن ناخن يا كندن مومعده درددندان قروچهاستفاده از الكل يا مواد مخدر براي خوددرمانيعلائم فيزيكي غير قابل توضيح، مانند تيك عصبيراه هاي كاهش استرس در نوجوانان۱. تنفس عميقتحقيقات نشان مي دهد كه كند كردن تنفس ممكن است يكي از موثرترين مهارت هاي مقابله اي براي اضطراب در نوجوانان باشد، زيرا آرامش را بيش تر و هضم را فعال مي كند. در اينجا يك تمرين تنفس آسان ذكر شده است كه مي تواند به مديريت استرس نوجوانان در هر شرايطي كمك كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اضطراب در نوجوانان

قبل از فكر كردن در مورد اختلالات هيجاني كودك، بهتر است از خود بپرسيد: كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟ آيا هيچ گاه به شدت احساس نگراني يا ناراحتي شديد هيجاني نكرده ام؟ به احتمال زياد پاسخ مثبت است!
همه ما اين قبيل هيجان ها را تجربه كرده ايم و اين تجربه ها به تنهايي دليل كافي براي دادن اين حكم نيست كه نابهنجاري يا نقص در شخصيت و منش وجود دارد. كودكان نيز ترس و اضطراب-همان چالش هاي هيجاني طبيعي- دارند و اين ترس و اضطراب تنها زماني كه شديد، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتي از اختلال روانشناختي است.
طي پنجاه سال گذشته، يافته هاي پژوهشي همگي نشان ميدهند كه ترس و اضطراب در كودكي امري معمول و شايع است (جرسيلد و هولمز، ۱۹۳۵، لاپاس ومونك، ۱۹۵۸، مك فارلن، آلن و هانزيك، ۱۹۵۴، اولندايك و كينگ، ۱۹۹۱، به نقل از كندال، ۱۳۸۹). تحقيقات قديمي تر مثل تحقيق جرسيلد و هولمز (۱۹۳۵) شيوع ترس و اضطراب را به خوبي اثبات كرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند كه ممكن است كودكان و نوجوانان ۹ تا ۱۳، نوعي ترس شديد با نگراني جدي تجربه كنند. به نظر مي رسد پيچيدگي هاي ترس كودكان با رسيدن به ۸ سالگي كه همراه تحول شناختي كودك و افزايش توانايي او براي استدلال و توسعه پيام هاي منفي ممكن و نتايج در اينده مي باشد افزايش مي يابد. هم چنين منابع اوليه ترس و اضطراب با مراحل تحولي در زندگي تغيير مي يابد. بايد توجه داشت همراه با تحول ميزان ترس هاي گزارش شده كودكان كاسته مي شود و كانون ترس تغيير مي يابد.
همراه با جريان رشد نوع ترس ها نيز تغيير مي كند، يعني در سنين متفاوت ترس هاي متفاوتي مطرح مي شود. مثلا كودكان ۸ ماهه تا ۲ساله از جداشدن از مراقبان خود مي ترسند، اما اين ترس بين ۱ تا ۲ سالگي كاهش مي يابد. بين ۲ تا ۴ سالگي از شدت دلبستگي كاسته مي شود وترس هاي ديگري مانند ترس از حيوانات وتاريكي ظاهر مي شود. بين ۴ تا ۶ سالگي، قدرت تصور و تصويرسازي كودك رشد مي كند و تصويرهايي از ارواح، هيولاهاي نيمه انسان-نيمه حيوان و صداهاي غيرقابل توضيح در شب را مي سازد. بعد از۶ سالگي كودك احتمالا بيشتر از آسيب، مرگ يا بلاياي طبيعي مي ترسد. هم نوجوانان سفيدپوست و هم نوجوانان آمريكايي آفريقايي تبار ترس هايي مشابه درباره صدمه ديدن خود يا ديگران ابراز مي كنند، كودك با نزديك شدن به دوران نوجواني،ممكن است از پذيرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.
جدول: ترس ها و اضطراب هاي مرتبط با سطوح سني مختلف در كودكان
سن كانون ترس يا اضطراب۰-۶ ماهگي عدم حمايت، صداي بلند، محرك هاي حسي شديد۶-۹ ماهگي غريبه ها، محرك هاي ناگهاني يا غير قابل انتظار (مثل صداها)۱ سالگي جدايي از فردي كه از كودك مراقب مي كند، آسيب ديدن، توالت رفتن و غريبه ها۳ سالگي حيوانات، ماسك ها، تنها ماندن، جدايي از والدين۴ سالگي تاريكي، حيوانات و سر و صدا۵ سالگي حيوانات، افراد بد، تاريكي و جدايي از والدين۶ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، صدمات جسمي، رعد و برق و تندر، جدايي از والدين (براي مثال هنگام رفتن به مدرسه)۷-۸ سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، (مثلا انهايي كه در كتاب ها و فيلم ها هستند) وقايع غير عادي موجود در رسانه ها و فيلم ها، (مانند جنگ و بمب گذاري و انفجارها)، تنها ماندن، صدمات و اسيب ها.منبع: آلن ديك، ۱۹۸۳
محيط اجتماعي در پهنه زندگي چالش هاي متفاوتي را پيش روي ما مي گذارد كه مستلزم رشد مهارت ها، باورها يا احساسات جديد است. طي دوران كودكي ترس ها و اضطراب ها اين قبيل چالش ها را به وجود مي آورند. كودكان با فراگيري روش هاي مقابله با موقعيت هاي اضطراب زا و ترس آور اين دوران، نحوه كنار آمدن با ترس ها و اضطراب هاي زندگي آتي را مي آموزند. براي مثال اذعان به ترس، رويارويي و سپس مقابله با آن، و در نهايت نترسيدن در واقع توالي رشد كودك است تا در آينده براي مقابله با ترس و اضطراب آماده باشد.


بر اساس متون و ادبيات تحولي، بسيار معقول است كه كودكان و نوجوانان نسبت به تجربه ترس ها و اضطراب هاي مختلف در مراحل مختلف تحول خود اسيب پذيرتر باشند. با وجود اين، چه چيزي واكنش و ترس و اضطراب بهنجار را از اضطراب هراس باليني جدا مي سازد؟ متخصصان باليني دستورالعمل هايي را براي متمايز كردن واكنش ترس طبيعي از شرايط اضطرابي كه از نظر شدت، فراواني، محتوا، دفعات و نشانه هاي اضطرابي با همتايان بهنجار خود متفاوت هستند تهيه كرده اند (كندال، ۲۰۰۰).
شدت واكنش ترس بيش از انست كه براي مقابله با موقعيت لازم است. براي مثال ممكن است كودكي را كه هنگام معاينه شدن توسط پزشك، لگد مي زند، تكان مي خورد و گريه مي كند، به عنوان كودك هراسان مشخص كنيم.واكنش ترس با فراواني زيادي رخ مي دهد، و از راه اطلاع دادن و اطمينان دادن به فرد كاهش نمي يابد. بسياري از والدين شكايت دارند كه ترس كودكان با هيچ نوع اطمينان خاطر دادني به انها كاهش نمي يابد.محتواي اين واكنش هاي ترس بر محرك ها يا موقعيت هاي بي خطر متمركز است، به عبارت ديگر موقعيت هايي هستند كه به هيچ وجه خطري را ايجاد نمي كنند. چنين محرك هايي شامل ترس از مدرسه رفتن، صداهايي مانند بمب يا بالا رفتن از اسانسور است.به نظر مي رسد كه واكنش ترس خود به خود بوده و وراي كنترل عمدي كودك است.واكنش ترس به فرار يا اجتناب از موقعيت منجر مي شود. براي مثال كودكي كه هنگام بارش باران هاي شديد از تنها ماندن در خانه اجتناب كند، به عنوان كودكي كه از رعد و برق و تندر هراس دارد مد نظر قرار مي گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟

اختلالات خلقي و اضطراب
اختلالات اضطرابيهمه ي ما در بسياري از موقيعت هاي زندگي به طور طبيعي احساس اضطراب مي كنيم، رايجترين واكنش به فشار رواني و محرك تنش زا، اضطراب است.
مفهوم اضطرابمنظور از اضطراب، هيجان ناخوشايندي است كه با اصطلاحاتي مانند نگراني، تنش و ترس بيان مي شود.
اكثر رفتارهاي اضطرابي، رفتارهاي كاملا طبيعي و به صورت واكنش هاي سازگارانه هستند كه به ما كمك مي كنند تا در شرايط دشواري كه برايمان پيش آمده صحيح عمل كنيم.
گاهي اضطراب آنقدر شديد يا انقدر با رويدادها و موقيعت هاي نامناسب همراه مي شود كه براي فرد مشكل ساز و ناسازگارانه جلوه مي كند و به اضطراب مرضي و اختلال اضطرابي تبديل مي شود.
نشانه هاي اختلالات خلقي و اضطرابدر اختلال اضطرابي، ميزان ترس بسيار بيشتر از تهديد يا خطر است. يعني شدت ترس با شدت تهديد تناسب منطقي ندارد (مثلا در فوبياهاي خاص: ترس از آسانسور).افراد دائما خود را در حالت ترس و نگراني مي بينند بدون آنكه علت آن مشخص باشد.ترس و نگراني به طور مزمن وجود دارند و دايما فرد را رنج مي دهند، تا جايي كه نمي تواند زندگي روزمره ي خود را با حالت عادي پيش ببرد.اين حالت ممكن است باعث شود كه فرد نتواند شغل خود را حفظ كند يا با دوستان، همسر يا اعضاي خانواده روابط طولاني مدت داشته باشد.انواع اختلالات خلقي و اضطراباختلال اضطراب جدايياختلالي رواني كه در آن، فرد به علت جدا شدن از خانه يا از افرادي كه به آنها وابستگي عاطفي زيادي دارد (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، فرزندان، خواهر، برادر، همسر) به شدت مضطرب مي شود.
اختلال وحشتزدگياختلال وحشتزدگي، يعني حملات مكرر وحشت يا اضطراب. حمله ي وحشت زدگي عبارت است از ترس و ناراحتي شديد كه در عرض چند دقيقه به اوج خود مي رسد.

اين حملات با بعضي سمپتوم هاي فيزيكي همراه هستند، از جمله: تپش قلب، تنفس سريع، سرگيجه، تعريق زياد، تهوع و لرزش.
آگورافوبياافراد مبتلا به آگورافوبيا هميشه مي ترسند كه مبادا در جايي گير بيفتند و در صورت نياز فوري نتوانند به موقع كمك دريافت كنند، ترس از فضاهاي بسته يا فضاهاي باز، ترس از استفاده از انواع وسيله ي حمل و نقل، ترس از ايستادن در صف و قرار گرفتن در داخل جمعيت از اين دسته اختلالات هستند.
فوبياهاي خاصعبارتند از ترس هاي افراطي، غير منطقي و مداوم نسبت به يك شيء يا يك وضعيت خاص (مثلا ترس از پرواز با هواپيما، ارتفاع، حيوانات، آمپول، مشاهده ي خون).
اختلال اضطراب اجتماعيعبارت است ترس شديد و دايمي از موقيعت هايي كه در آنها فرد، در جمع ديگران قرار مي گيرد يا بايد جلوي آنها كاري كند (سخنراني كند).
افراد مبتلا به اين اختلال از هرگونه موقيعت اجتماعي كه فكر مي كنند در آن مورد ارزيابي منفي ديگران قرار مي گيرند، مي ترسند و سعي مي كنند از آن دور باشند.

اختلال دو قطبياختلال دو قطبي چيست؟ انواع | علائم و علل دو قطبي0 ديدگاه/ژانويه 1, 2022ادامه مطلب۲٫ اختلالات خلقياختلالات خلقي عبارتند از ناراحتي ها و نابساماني هاي هيجاني و عاطفي كه باعث مي شوند فرد از درون ناراحت باشد و نتواند كارها و وظايف خود را خوب انجام دهد.
اختلالات خلقي به دو دسته ي كلي اختلالات افسردگي و اختلالات دو قطبي تقسيم مي شوند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اختلالات خلقي و اضطراب

به طور معمول اساسي ترين نوع اختلال هاي اضطرابي اختلال اضطرابي فراگير GAD مي باشد، كه با احساس پايدار تنيدگي ذهني و نگراني و بي قراري مشخص مي شود. تشخيص اختلال اضطراب فراگير زماني صورت مي گيرد كه فرد نگراني و اضطراب شديد و غير قابل كنترلي درباره ي تعدادي از وقايع و موقعيت ها تجربه كند. كودكان و نوجوانان ممكن است درباره اينده و مهارت و لياقت در عملكرد تحصيلي و اجتماعي بسيار نگران باشند. همچنين ممكن است در مورد مشكلات سلامت خود، موضوعات حانوادگي شان و حوادثي كه در جهان رخ مي دهد نگران باشند. اين نگراني ها بايد دست كم شش ماه هر روز وجود داشته باشند و با يك نشانه ي فيزيولوژيكي همراه باشند. تاكنون اختلال اضطراب فراگير به خوبي در مورد كودكان ونوجوانان مورد پژوهش قرار نگرفته و سير تحولي ان براي اين گروه نيز مستلزم بررسي بيشتري است.
وجه تمايز GAD از ساير اضطراب‌ها در اين است كه در اين نوع اختلال، شخص نگران وقايع متعددي مي‌باشد و در صورتي كه در ساير اختلالات اضطراب، نگراني منحصر به محرك يا موضوعات ويژه‌اي مي‌باشد.
وجه تمايز ديگر اينست كه اين افراد اغلب در مورد مسائل جزئي روزمره دچار اضطراب مي شوند (بارلو، ۲۰۰۲). بزرگترها اغلب بر مسائلي مثل مشكلات بين فرزندان، سلامت خانواده، مسئوليت هاي شغلي و يا جزئي تر مانند وظايف خانه، يا سر وقت رسيدن به يك قرار. كودكان با اين اختلال اغلب ازط مسائلي مثل رقابت در مدرسه، عملكرد ورزشي يا اجتماعي دچار نگراني مي شوند (ساوج و كندال، ۲۰۰۹).
علائم اين اختلال بر اساس DSM-V عبارتند از:
الف: اضطراب و نگراني شديد و مفرط درباره تعدادي از رويدادها يا فعاليت ها (مثلا عملكرد شغلي يا تحصيلي) در اكثر روزهاي هفته و به مدت حداقل ۶ ماه.
ب:  فرد نميتواند اين نگراني را كنترل كند.
ج: اضطراب و نگراني با حداقل سه نشانه از ۶ نشانه زير همراه است (نشانه ها در اكثر روزها در ۶ ماه گذشته حضور داشته اند)


توجه: در مورد كودكان فقط به يك سمپتوم نياز است.
۱. فرد بي قرار است، يا احساس عصبي بودن دارد، يا به خاطر نگراني بي دليل بد اخلاق است.
۲. به آساني خسته و كوفته ميشود.
۳ . نميتواند حواس خود را متمركز كند يا ذهنش يك دفعه خالي ميشود.
۴. زودرنج است و زود عصباني ميشود.
۵. تنش ماهيچه اي دارد.
۶. خوابش مختل شده است (نميتواند بخوابد، يا از خواب مي پرد، يا خواب ناآرام دارد كه خستگيش را برطرف نميكند).
د: اضطراب ، نگراني ، يا سمپتوم هاي فيزيكي باعث ميشوند فرد به رنج يا نابساماني شديد (باليني) در عملكرد اجتماعي ، شغلي يا ساير جنبه هاي مهم زندگي دچار شود.
ه: ناراحتي فرد را نمي توان به آثار مستقيم يك ماده (مثلا يك نوع ماده مخدر،يك نوع داروي تجويزي)،يا يك عارضه پزشكي ديگر (مثلا هايپرتيروئيديسم) نسبت داد.

و: يك اختلال رواني ديگر نمي تواند دليل موجه تري براي اين اختلال باشد. مثلا اضطراب درباره حملات وحشت زدگي در اختلال وحشت زدگي،ارزيابي منفي ديگران در اختلال اضطراب اجتماعي، وسواس كثيف شدن يا ساير وسواس ها در اختلال وسواسي – اجباري، جدايي از افراد مهمي كه فرد به آن ها دلبستگي دارد در اختلال اضطراب جدايي، رويدادهايي كه فرد را به ياد رويدادهاي اسيب زا مي اندازد در اختلال PTSD، چاق شدن در آنوركيسا نروزا، دردها و ناراحتي هاي فيزيكي در اختلال نشانه هاي جسماني، نقص هايي كه فرد فكر ميكند در ظاهرش دارد در اختلال بد شكلي بدني، يا ابتلا به يك بيماري جدي در اختلال اضطراب بيماري، يا محتواي باورهاي هذياني در اسكيزوفرني يا اختلال هذياني. همه اين موارد نمي توانند دليل موجهي براي اين اختلال باشند (گنجي، ۱۳۹۲).
همان طور كه گفته شد، علامت شاخص اين اختلال اضطراب و نگراني غيرواقعي ومفرطي است كه وابسته به رويدادهاي تنش زاي بيروني نيست. بر اساس نظر اشتراوس (۱۹۹۴)، اين خصوصيت در ۹۵درصد كودكان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير آشكار است.كودكان دچار اين اختلال درباره آينده، رويدادهاي اجتماعي، فعاليت هاي خانوادگي، ورزش، موضوعات بهداشتي وآنچه صرفا ممكن است فردا يا حتي ساعتي بعد روي دهد، نگرانند. اختلال اضطراب فراگيربا تنيدگي، ناآرامي، تحريك پذيري و زود از كوره در رفتن نيز همراه است، هر چند كودكان خود هميشه از اين قبيل عبارات استفاده نمي كنند. چنين اضطراب مزمن دائمي را (تشويش مضطربانه) ناميده اند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير در كودك و نوجوان

نوجوان مضطرب – تمامي افراد در طول زندگي خود با مشكل اضطراب مواجه مي شوند چرا كه به هر حال در تمامي زندگي ها و روند رشد افراد در طول زندگي مشكلات و دغدغه هايي وجود دارد كه مي تواند به شدت بر ميزان استرس و اضطراب افراد تاثير گذار باشد. طبيعي است كه تمامي افراد در مقابله با موقعيت هاي تنش زا و پر استرس زندگي خود درگير اضطراب شده و با اين مشكل اساسي دست و پنجه نرم مي كنند. اضطراب امري طبيعي است كه در مواقع تنش زاي زندگي براي هر فردي و در هر سني پيش مي آيد اما اگر مقدار و زمان آن در فرد زياد و طولاني شود فرد به اضطرابي مبتلا است كه از حالت طبيعي خود خارج شده و نياز به بررسي دارد. به طور كلي اضطراب يك حس ناخوشايند است كه در پي به وجود آمدن موقعيت هاي ناگوار كه براي هرفردي هم مي تواند متفاوت باشد به وجود مي آيد.
نوجوانان به عنوان كساني كه با مشكلات و تغييرات خلقي و  مواردي از اين قبيل مواجه مي شوند و نيز سالمندان و طبقات اقتصادي فقير بيشتر در معرض ابتلا به اضطراب هستند و افراد مرفه و مردها و جوانان كلا كمتر به بيماري اضطراب مبتلا مي شوند. نوجوان مضطرب مي تواند در نتيجه ترس ناشي از تغييرات جسماني و تغييرات صدا، ترس ناشي از پذيرفته نشدن نزد ديگران، ترس ناشي از بلوغ زود رس به خصوص در دختران، ترس ناشي از بلوغ دير رس به خصوص در پسران، ترس ناشي از زشت شدن قيافه و هيكل نزد نوجوانان دختر و پسر و مواردي از اين قبيل به وجود بيايد.  بهترين راه براي جلوگيري از ايجاد اضطراب ناشي از ترس از بلوغ زود رس و يا دير رس در نوجوانان اطلاع دادن و آگاهي به موقع آنها از اين موارد است. قبل از اينكه نوجوان به سن بلوغ برسد و علائم ثانويه بلوغ در او هويدا شود نياز است تا خانواده ها با رعايت مسائل اخلاقي و شرعي نكات مورد نياز در مورد بلوغ را به آن ها آموزش داده تا در نتيجه ترس آن ها شاهد اضطراب بيشتري نباشند. لازم است تا مربيان و مشاوران فرد نوجوان توضيحاتي مناسب در دوران نوجواني به فرد داده تا از انحراف و مشورت او با افراد هم سن و سال و كساني كه شايد او را در زمينه جنسي به انحراف بكشانند جلوگيري نمايند.
نتيجه تحقيق پژوهشگران نشان مي دهد كه حس ناامني و نداشتن مهارت هاي لازم براي برقراري روابط صحيح اجتماعي و عاطفي و تفاوت در فرهنگ خانواده ها و جوامع از عوامل مهم به وجود آمدن يك نوجوان مضطرب در خانواده خواهد بود. براي اينكه جلوي اضطراب نوجوان مضطرب را گرفت و يا در موردي كه او اضطراب دارد از انتشار و افزايش اضطراب در او جلوگيري نمود لازم است تا مواردي از جانب والدين و اطرافيان نوجوان به دقت رعايت شود كه چند مورد از مهم ترين آن ها را با هم بررسي خواهيم كرد.

اولين نكته اين است كه همواره بايد نياز و گرايش ها و تمايلات فرد نوجوان را به هم سن و سالانش و نياز او به پذيرفته شدن در نزد هم سالانش را با دقت درك نمود چراكه اين يك نياز طبيعي است و در تمامي نوجوانان وجود دارد. نياز است تا والدين در مورد موضوع دوست يابي در نوجوان خود به دقت وارد شده و توافقي ميان آن ها در اين مورد صورت گيرد تا نوجوان نيز در اين زمينه پنهان كاري نكند و دوستي ها و روابط ميان نوجوان با دوستانش براي خانواده مبهم نبوده و دوستان فرد نزد والدين شناخته شده باشند. والدين بايستي براي شخصيت نوجوان خود بسيار احترام قائل بوده و به خصوص نزد ديگران با او با ناملايمت رفتار نكند و طوري رفتار نكنند كه نوجوان احساس حقارت نمايد بلكه او نيز بايد مانند يك فرد بزرگسال مورد احترام قرار گيرد.

منبع:كانون مشاوران ايران-نوجوان مضطرب

اضطراب رابطه مي تواند ناشي از مشكلاتي باشد كه در رابطه خود داريد: ممكن است نگران اين باشيد كه آيا رابطه شما دوام خواهد داشت يا خير، ممكن است مطمئن نباشيد كه مي توانيد به شريك عاشقانه خود اعتماد كنيد.
حتي ممكن است با مسائل تعهدي دست و پنجه نرم كنيد. همه اين نگراني ها مي توانند به اضطراب رابطه يا وسواس در رابطه منجر مي شود.
اضطراب رابطه چيست؟اضطراب رابطه وقتي براي اولين بار شروع به قرار ملاقات با كسي مي كنيد، مطمئناً كمي اضطراب را احساس خواهيد كرد. پس از مدتي كه با هم بوديد، اين احساسات معمولاً به مرور زمان شروع به فروكش مي‌كنند.
با اين حال، مواقعي وجود دارد كه ممكن است شخص هنوز در رابطه احساس اضطراب بيش از حد داشته باشد، به طوري كه به رابطه خود آسيب وارد كند.
اضطراب رابطه در صورت درمان نشدن منجر به موارد زير مي شود:
فقدان انگيزه، چه از نظر شخصي و چه از نظر شغليناراحتي عاطفي براي يك يا هر دو شريك زندگيخستگي عاطفيخستگي مفرطمشكلات فيزيكي مانند ناراحتي معده، سردرد، گردن و تنش عضلانينشانه هاي اضطراب رابطه۱٫ مقايسه رابطه خود با ديگراناگر اضطراب رابطه داريد، ممكن است وسوسه شويد كه رابطه فعلي خود را با روابط گذشته، رابطه دوست يا نسخه ايده آل مقايسه كنيد.
اين نوع رفتار باعث مي شود كه شريك زندگي يا رابطه شما به موفقيت نرسد. براي كنار آمدن با اين موضوع، انرژي خود را به جاي مقايسه كردن، روي رابطه خود متمركز كنيد.
۲٫ مدام فكر مي كنيد كه طرف مقابل قصد جدايي داردترس از اينكه شريك شما بخواهد از هم جدا شود به طور معمول كاملاً بي اساس است و مي تواند استرس غيرضروري را به رابطه وارد كند.
به طور معمول علائم واضحي وجود دارد كه نشان مي دهد رابطه خوب پيش نمي رود يا اينكه شريك زندگي شما ناراضي است و ممكن است بخواهد به رابطه پايان دهد. اگر بدون هيچ نشانه اي احساس كنيد كه همسرتان قصد جدايي دارد احتمالا به اضطراب رابطه مبتلا هستيد.
۳٫ تجزيه و تحليل بيش از حد كلماتافراد مبتلا به اضطراب رابطه، اغلب چيزهاي كوچكي را كه شريك زندگيشان مي گويند را نيز فراموش نمي كنند. مهم است كه شريك زندگي خود را در قبال چيزهايي كه مي گويند مسئول بدانيد، اما مطمئن شويد كه نظرات را بيش از حد تجزيه و تحليل نكنيد.
۴٫ از دست دادن خوشي، اضطراب رابطهافراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب آنقدر نگران پيش آمدن اوضاع بد هستند كه تمام لحظات خوب را در رابطه از دست مي دهند.
همه روابط جدي سختي هايي دارند، به همين دليل است كه لذت بردن از لحظات خوب بسيار مهم است. تمركز بر حضور در رابطه و عدم نگراني در مورد آينده به شما كمك مي كند تا با اضطراب رابطه كنار بياييد.

۵٫ وابستگي از نشانه هاي اضطراب رابطهگاهي اوقات اضطراب رابطه مي تواند ناشي از دلبستگي باشد. چهار نوع مختلف از سبك دلبستگي وجود دارد كه از ايمن تا ناامن‌تر را شامل مي‌شود. اگر سبك دلبستگي ناايمن داريد، ممكن است احساس كنيد كه نياز داريد از ترس اينكه او شما را ترك كند به او بچسبيد.
۶٫ سازگاري بيش از حد با شريك زندگي خودافراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب منعطف هستند و خود را با شريك زندگي تطبيق مي دهند. در حالي كه سازش در رابطه مهم است، اما بايد از سمت هر دو طرف باشد. اگر تمام خواسته ها و نيازهاي شريك زندگي تان را برآورده كنيد، نيازهاي شما ناديده گرفته مي شود كه مي تواند منجر به مشكلات ديگري در رابطه شما شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-اضطراب رابطه | ۲۰ نشانه كه نمي دانيد