اختلال استرس

عوارض ترس در کودکان چیست؟ چه چیزی باعث ترس شدید کودک می شود؟ چگونه می توان ترس را در کودک کاهش داد؟ یکی از مسائل رایج و شایع میان کودکان ” ترس ” است. مطالعات و بررسی های مختلفی که انجام شده، نشان می دهد که کودکان بهنجار به نحو شگفت آوری دچار ترس های متفاوتی هستند. اگرچه که ترس در میان کودکان امری رایج است، اما ترس های شدید چندان متداول نیستند.

به گونه ای که عده ای از روان شناسان معتقد هستند که ترس یک غریزه و میل باطن ست که بر اساس حکم این غریزه، کودک دوست دارد که بترسد و به نوعی از این ترس لذت می برد.

روانشناسی ترس کودکان
ترساندن کودکان یک عامل بسیار مخرب و زیان آور هم برای خود کودک و هم برای والدین می باشد، لذا بجای آن که برای پیش گیری از کار خلافی که کودک انجام خواهد داد، از ترساندن استفاده شود، بهتر است که از همان ابتدای زندگی کودک یعنی از هنگامی که کودک به تدریج در حال رشد است، به گونه ای پرورش داده شود که بتواند با درک مفهوم کار اشتباه، از انجام دادن آن خود داری کند، نه این که از ترس تنبیه شدن و یا دیگر عوامل ترس، از آن دوری گزیند.

زیرا هنگامی که کودک به زور ترس کاری را انجام دهد یا ندهد، همان کار خلاف خواسته ها و و تمایلات بزرگترها و والدین را در نبود آن ها و یا در خفا انجام می‌دهد، و به این علت در این شرایط این اعمال را انجام می دهد که؛ زور و ترسی وجود ندارد و با شدت و وحدت بیشتری انجام می دهد و امکان دارد که به انحرافات جانبی دیگر نیز کشیده شود.

گاهی در کودکان خردسال، دیده شده که به دلیل رفتارهای نادرست بزرگترها و والدین، در کودک چنان ترسی رخنه می کند که او از دیدن اشکال مشابه به عوامل ترس نیز، شدیدا می ترسد.


عوارض ترس در کودکان
در زمینه ترس کودکان بیشتر بخوانید:

کودک ترسو

علل و درمان اختلال فوبی یا هراس

عوارض ترس در کودکان
عوارض ترس در کودکان ایجاد می شود که شاید علت آن را می توان؛ حافظه پویا و فرایندهای شناختی آن ها دانست. امکان دارد که عوامل ناآشنا در شرایطی سبب ایجاد ترس در کودک شود ( گریه کند).

۱. غریبی کردن
یکی از رایج ترین و شایع ترین عوارض ترس در کودکان ” غریبی کردن ” است. وقتی کودک با یک فرد غریبه رو به رو می شود ، بغض می کند، نگاهی به مادر و نگاهی به غریبه می کند و ترس خود را با گریه بروز می دهد و مقدار زمانی طول می کشد تا غریبه بتواند با کودک ارتباطی عادی برقرار کند.

۲. ترس از جدایی
یکی دیگر از عوارض ترس در کودکان، ” ترس از جدایی “ می باشد. اگر کودک متوجه شود که مادرش قصد رفتن دارد، بعد از چند لحظه گریه را به سر می دهد و عکس العمل ترس آلود نسبت به رفتن مادر بروز می دهد. معمولا بین ۷ تا ۱۲ ماهگی، ترس از جدایی ظاهر می شود و اوج آن ، در ۱۵ و ۱۸ ماهگی است. تدریجا که سن کودک بیشتر می شود، این گونه ترس ها نیز کمتر می شوند زیرا کودک به مرور بزرگ می شود و می تواند شرایط و موقعیت ها را درک کند و همچنین بازگشت مادرش را پیش بینی کند. تجربه های کودک در سال دوم به او کمک می کند که بتواند مشکلات ترس زا را حل کند.

پیشنهاد مشاور: اختلال هراس یا ترس در کودکان

روش برداشتن ترس بچه
هر کدام از کودکان، در مقابل موقعیت های ترسناک و ناراحت کننده، عکس العمل های خاصی را از خود بروز می دهند. ترس می تواند، از بسیاری از حوادث نامطلوب، در بسیاری از شرایط جلوگیری کند و همچنین سبب تجربه ای کافی برای انسان شود. برای از بین بردن ترس در کودکان، باید تلاش شود که بتوان محرک های ایجاد کننده ی ترس را از بین برد و یا اینکه از محیط کودک آن ها را دور کرد، زیرا به زور و اجبار کودک را نمی توان وادار کرد که در مقابل محرک های ترس زا، از خود ترس بروز ندهد.

زور و یا منطق و استدلال، در برطرف کردن و ازبین بردن ترس کودک، نقش تعیین کننده ای ندارند و تنها پروش بعضی از استعداد ها و همچنین کار های مثبت و آرامش اطرافیان می تواند در کم کردن و عدم بروز ترس در کودکان تاثیر به سزایی داشته باشد.



به صورت کلی؛ دختران نسبت به پسران ترس بیشتری از خود بروز می دهند. به نظر می رسد که با افزایش سن، عوارض ترس در کودکان کم می شوند و باید انتظار داشت که واکنش های خفیف ترس و همچنین آن هایی که به دوره ی به خصوصی از دوران رشد مربوط می باشد به سرعت از بین بروند. اگر ترس – هرچند کوتاه مدت – در حد قابل ملاحظه ای اذیت کننده باشد، یا سبب تغییر در رفتار فرد شود و به آن ضربه وارد کند، باید در پی چاره و حل آن برآمد.

در تحلیل و ارزیابی و بررسی های ترس های دوران کودکی، یکی از عواملی که بسیار مؤثر می باشد، “نقاط عطف رشدی” است و هنگام قضاوت در مورد ترس کودکان، از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. بسیاری از ترس ها مربوط به سن خاصی هستند و همچنین موقتی و ناپایدار هستند. اما با این وجود احتمال دارد که ترس های دوران کودکی، پی آمدهای طولانی مدتی داشته باشند. افرادی که در بزرگسالی دچار ترس می شوند، در دوران کودکی نیز بیشتر از افرادی که دچار ترس نیستند به ترس دچار بوده اند.

منبع:کانون مشاوران ایران-عوارض ترس در کودکان

كمك به فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحهاينكه يكي از از عزيزانتان اختلال استرس پس از سانحه رنج مي برد، طاقت فرساست. اما مراحل زير به شما كمك مي كند تا به دوست يا همسرتان كمك كرده و آن ها را به زندگي عادي و طبيعي بازگردانيد.
، دوست يا يكي از اعضاي خانواده شما به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شما را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. زندگي با فرد دچار اختلال استرس پس از سانحه آسان نيست و آسيب ها
زندگي با كسي كه اختلال استرس پس از سانحه داردابتلا شريك ي زيادي به روابط و زندگي خانوادگي مي زند.از سردي و بدخلقي عزيزتان آزار مي‌بينيد و هميشه سعي مي كنيد او را درك كنيد، چرا كه آن ها كمتر مي‌توانند محبت كنند و بي ثبات هستند. احساس مي كنيد كه زندگي شكننده و بي ثباتي داريد يا با يك غريبه زندگي مي كنيد. همچنين مجبور مي شويد سهم بيشتري از كارهاي خانه را بر عهده بگيريد و با نااميدي عزيزتان كنار بياييد.
علائم اختلال استرس پس از سانحه حتي منجر به از دست دادن شغل، سوء مصرف مواد و ساير مشكلاتي شود كه كل خانواده را تحت تأثير قرار مي دهد.
به ياد داشته باشيد كه فرد مبتلا به استرس پس از سانحه كنترلي روي رفتارهاي خود ندارد و نبايد رفتارهاي آن ها را به دل بگيريد يا ناراحتي هاي آن ها را به خودتان ربط دهيد. سيستم عصبي فرد مورد علاقه شما در حالت هوشياري دائمي «قفل» شده است و باعث مي شود كه دائماً احساس آسيب پذيري و ناامني كند يا مجبور شود بارها و بارها تجربه آسيب زا را دوباره مرور كند.
همۀ اينها منجر به عصبانيت، تحريك پذيري، افسردگي، بي اعتمادي و ساير علائم اختلال استرس پس از سانحه مي شود كه فرد مورد علاقه شما نمي تواند به سادگي آن ها را متوقف كند.
با اين حال، با حمايت مناسب از سوي شما و ساير اعضاي خانواده و دوستان، سيستم عصبي او به حالت عادي برمي گردد. با اين نكات به آن‌ها كمك كنيد تا از رويداد آسيب‌زا خارج شوند و زندگي مشتركتان را به حالت عادي بازگردانيد.
كمك به فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحهنكته۱: حمايت اجتماعي ارائه دهيدمعمولاً افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه از خانواده و دوستان كناره گيري مي كنند. آن ها احساس شرمندگي مي كنند، نمي خواهند سربار كسي باشند يا باور پيدا كرده اند كه ديگران متوجه احساسات آن ها نمي شوند.
اگرچه مهم است كه به حريم خصوصي عزيزتان احترام بگذاريد، اما آرامش و حمايت شما به او كمك مي كند بر احساس درماندگي، اندوه و نااميدي غلبه كند. در واقع، متخصصان بر اين باورند كه ارتباط چهره به چهره از سوي ديگران مهم ترين عامل در بهبود اختلال استرس پس از سانحه است.
اينكه چگونه عشق و حمايت خود را به بهترين شكل به فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه نشان دهيد، هميشه آسان نيست. شما نمي توانيد فرد مورد علاقه خود را مجبور به بهبودي كنيد، اما مي توانيد صرفا با گذراندن وقت در كنار او، نقش مهمي در روند بهبودي او داشته باشيد.
به عزيزتان فشار نياوريد تا صحبت كند. براي افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه صحبت در مورد تجربيات آسيب زا بسيار دشوار است. براي برخي حتي باعث بدتر شدن احساس آن ها مي شود. درعوض، به او آگاهي بدهيد كه اگر خواست حرف بزند، در كنارش هستيد كه گوش بدهيد. احساس همراهي و پذيرفته شدن از سوي شماست كه به فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه آرامش مي‌دهد، نه لزوما صحبت كردن.
همراه عزيزتان كارهاي عادي و روزمره انجام دهيد، كارهايي كه ربطي به اختلال استرس پس از سانحه يا تجربه آسيب زا ندارد. فرد مورد علاقه خود را تشويق كنيد كه دوستاني داشته باشد، سرگرمي هايي را دنبال كند كه براي او لذت بخش است و به ورزش هايي مانند پياده روي، دويدن، شنا يا صخره نوردي بپردازد. با هم در يك كلاس تناسب اندام شركت كنيد، به رقص برويد يا يك قرار ناهار هفتگي با دوستان و خانواده داشته باشيد.
به جاي اينكه به او بگوييد چه كاري بايد انجام دهد، اجازه دهيد عزيزتان رهبري را بر عهده بگيرد. با اينكه افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مانند يكديگر نيستند. اما بيشتر آن ها به طور غريزي مي دانند كه چه چيزي باعث مي شود احساس آرامش و امنيت كنند. راهنمايي بگيريد كه چگونه مي توانيد به بهترين شكل عزيزتان را حمايت و همراهي كنيد.

استرس خود را مديريت كنيدهر چه آرام تر و متمركزتر باشيد، بهتر مي توانيد به عزيزتان كمك كنيد.
صبور باشيدبهبودي فرآيندي است كه زمان مي برد و اغلب با شكست‌هايي همراه است. نكته مهم اين است كه مثبت بمانيد و از همسر خود حمايت كنيد.
درباره اختلال استرس پس از سانحه آموزش ببينيد.هر چه بيشتر در مورد علائم، اثرات و گزينه‌هاي درماني بدانيد، براي كمك به عزيزتان و درك آنچه كه او از سر مي‌گذراند، مجهزتر بوده و نگاه جامع تري به موضوع پيدا مي كنيد.
احساسات منفي را بپذيريد وقتي كه در حال گذراندن شرايط هيجاني هستيد، براي تركيب پيچيده اي از احساسات آماده باشيد مانند، چيزهايي كه هرگز نمي خواستيد بشنويد. فقط به ياد داشته باشيد، داشتن احساسات منفي نسبت به اعضاي خانواده به معني دوست نداشتن آن ها نيست.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-كمك به فرد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه در سربازان و نظاميان چگونه درمان مي شود؟
بسياري از جانبازان، هنگام بازگشت از خدمت سربازي با علائم اختلال استرس پس از سانحه مواجه مي‌شوند. اما اقداماتي وجود دارد كه مي توانند انجام دهند تا احساس بهتري داشته باشند.
درك اختلال استرس پس از سانحه در جانبازانآيا با تطبيق مجدد خود با زندگي پس از سربازي مشكل داريد؟ آيا هميشه حس مي‌كنيد كه در لبه پرتگاه هستيد، هميشه نگران هستيد، يا از طرف ديگر، احساس بي حسي و عدم ارتباط با عزيزان خود داريد؟ آيا فكر مي كنيد كه ديگر هرگز مانند يك فرد طبيعي نخواهيد بود؟
بسياري از سربازان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را تجربه مي كنند. اگر اختلال استرس پس از سانحه درمان نشود، زندگي با آن بسيار سخت خواهد بود. وقتي زمان بسياري انتظار بكشيد و چيزي تغيير نكند به راحتي نااميد مي‌شويد.
اما مي توانيد از امروز شروع كنيد و به خودتان كمك كنيد كه احساس بهتري پيدا كنيد. حتي اگر آنقدر مشكلتان شديد بوده كه به درمان باليني روي آورديد. اقدامات زيادي وجود دارد كه مي توانيد انجام دهيد تا به خودتان كمك كنيد كه بر اختلال استرس پس از سانحه غلبه كنيد و حتي قوي تر از قبل شويد.
چه چيزي باعث اختلال استرس پس از سانحه  مي شود؟اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، كه گاه به عنوان شوك پوسته يا موج گرفتگي هم شناخته مي شود، پس از تجربه ضربه شديد يا يك رويداد تهديد كننده در زندگي رخ مي دهد.
طبيعي است كه ذهن و بدن شما پس از چنين رويدادي در شوك قرار بگيرد، اما اگر همين پاسخ طبيعي در سيستم عصبي شما باقي بماند تبديل به اختلال استرس پس از سانحه مي شود.
سيستم عصبي شما دو روش خودكار و بازتابي براي پاسخ دادن به رويدادهاي استرس زا دارد:
آماده‌باش، جنگ يا گريز، زماني انجام مي‌شود كه شما نياز به دفاع از خود يا جان سالم به در بردن از خطر يك موقعيت جنگي داريد. در اين هنگام ضربان قلب شما سريع تر شده و فشار خون شما بالا مي رود، ماهيچه هاي شما سفت مي شوند و قدرت و سرعت واكنش شما افزايش مي يابد. هنگامي كه خطر برطرف شد، سيستم عصبي بدن شما را آرام مي كند، ضربان قلب و فشار خون شما را كاهش مي دهد و به تعادل طبيعي خود باز مي گرديد.بي‌حركتي زماني اتفاق مي‌افتد كه استرس زيادي را در موقعيت تجربه كرده باشيد و حتي وقتي خطر از بين رفته، هنوز خود را «گرفتار» مي‌بينيد. سيستم عصبي شما قادر به بازگشت به حالت عادي تعادل خود نيست و شما نمي توانيد اين رويداد را پشت سر بگذاريد. اين اختلال استرس پس از سانحه ناميده مي‌شود.بهبودي از اختلال استرس پس از سانحه با خارج شدن، به صورت ذهني و عاطفي، از منطقه جنگي اتفاق مي‌افتد. زيرا شما هنوز از نظري عاطفي و احساسي در آنجا زندگي مي‌كنيد. درمان به سيستم عصبي شما كمك مي‌كند تا از آنجا «آزاد» شود.

علائم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازاناگرچه معمولاً علائم اختلال استرس پس از سانحه در ساعات يا روزهاي پس از يك رويداد آسيب زا ديده شوند، اما گاهي اوقات اين علائم ماه ها يا حتي سال ها پس از بازگشت ظاهر مي شوند. اختلال استرس پس از سانحه در هر سرباز به طور متفاوتي ايجاد مي شود، اما مي‌توان چهار دسته كلي براي علائم آن برشمرد:
يادآوري‌هاي مكرر رويداد آسيب‌زا: افكار ناراحت‌كننده، كابوس‌ها، و يادآوري هاي احساسي باعث مي‌شود آن رويداد دوباره و دوباره تكرار ‌شود. با يادآوري ضربه‌هاي روحي، واكنش‌هاي شديد احساسي و فيزيكي مانند حملات پانيك، لرزش غيرقابل كنترل و تپش قلب ايجاد مي شود.اجتناب شديد از چيزهايي كه شما را به ياد رويدادهاي آسيب زا مي اندازد: از افراد، مكان ها، افكار يا موقعيت هايي كه با خاطرات بد ارتباط دارند، دوري مي‌كنيد كه حتي مي‌تواند باعث كناره گيري از دوستان و خانواده و از دست دادن علاقه به فعاليت هاي روزمره گردد.منفي شدن افكار و بد شدن خلق و خو: با چيزهايي مانند باورهاي منفي اغراق آميز درباره خود يا جهان و احساس مداوم ترس، گناه يا شرم كمتر مي‌توانيد احساس مثبت داشته باشيد.هميشه مراقب بودن: تغييرات ناگهاني در احساسات و واكنش‌هاي عاطفي شديد رخ مي‌دهد، مانند تحريك پذيري، عصبانيت، رفتار بي پروا، مشكل در خوابيدن، مشكل در تمركز و هوشياري بيش از حد ( افزايش هوشياري).پيشگيري از خودكشي در جانبازان مبتلا به PTSDافكار خودكشي در ميان سربازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شايع است. احساس خودكشي يك نقص شخصيتي نبوده و به اين معني نيست كه شما احمق، ضعيف يا ناتوان هستيد.
اگر تصميم به خودكشي داريد، فوراً به دنبال كمك باشيد. با فردي مورد اعتماد صحبت كنيد يا در صورت نياز با اورژانس تماس بگيريد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اختلال استرس پس از سانحه در سربازان

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) علائم و نحوه درمان
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) چيست؟ در زندگي روزمره ممكن است با حوادث طاقت فرسا، ترسناك و خارج از كنترل رو به رو شويد. اختلالات هيجاني كه بعد از حملات و جراحت جسماني (به خصوص تجاوز)، تصادف، حوادث طبيعي يا فقدان و سوگ ناگهاني عزيزان تجربه مي كنيد. به آن ها اختلال استرس پس از ضربه گفته مي شود.
البته همه افراد در اين شرايط مشابه ممكن است با اختلال استرس پس از سانحه رو به رو نشوند، در صورتي كه فشار رواني به وجود آمده از اين اتفاقات بيش از اندازه باشد و نتوانيد به خوبي با آن ها مقابله كنيد اين آسيب پديد مي آيد.
پيامدهايي كه به خاطر اين اختلال به وجود مي آيد آنقدر جدي هستند كه سازگاري اجتماعي و عملكردي تان را با اختلالاتي رو به رو مي كند در نتيجه تشخيص به موقع و درمان بيماري كمك مي كند تا هر چه سريع تر به روند عادي زندگي تان برگرديد.
در ادامه اين مقاله به بررسي استرس پس از آسيب، علائم، علل و راهكارهاي درماني آن مي پردازيم.
اختلال استرس پس از سانحه PTSDدر صورتي كه حوادث آسيب زننده اي را تجربه مي كنيد احساسات ناراحت كننده عميقي به سراغ شما مي آيد و در اين شرايط اگر راهكاري براي رو به رو شدن با اين احساسات نداشته باشيد ممكن است تاثيرات منفي درازمدتي به صورت اختلال استرس پس از آسيب بر جاي بگذارد.
استرس پس از سانحه يك نوع اختلال رواني مي باشد كه به خاطر عوامل استرس زا به وجود مي آيد.
گاهي ممكن است شما به خاطر بروز حادثه يا ديدن صحنه اي يك عارضه روحي دردناكي را تجربه كنيد و تا مدتي دچار مشكلاتي شويد و با گذشت زمان كم كم سلامتي خودتان را به دست آوريد اما در برخي از اوقات عارضه هاي دردناك بيش از يك ماه طول مي كشد كه ممكن است شما را با اين اختلال رو به رو كند.

هم چنين عوامل و سوانح استرس زا به گونه هاي مختلفي به وجود مي آيد كه مهم ترين آن ها عبارت اند از:
شخص رويداد استرس زا را به طور مستقيم تجربه مي كند.فرد رويداد استرس زايي كه براي ديگران به وجود آمده است را به طور مستقيم مشاهده مي كند.شخص از رويداد آسيب زا و استرس زايي كه براي يكي از اعضاي خانواده يا دوستان نزديكش ايجاد شده است آگاه مي شود.قرباني بارها يا به شدت در معرض جزئيات ناراحت كننده رويدادهاي آسيب زا قرار مي گيرد، به عنوان مثال نخستين كساني كه به محل حادثه مي روند دچار اين اختلال ها مي شوند به عنوان مثال كساني كه جنازه ها و بقاي انساني را جمع آوري مي كنند.علائم استرس پس از سانحهبه طور كلي علائم اين اختلال به ۴ دسته تقسيم مي شوند كه مي توان به مواردي مانند خاطرات سرزده، پرهيز از سانحه، تغييرات منفي در حالات و افكار و تغيير در واكنش هاي فيزيكي و احساسي اشاره نمود.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) علائم و نحوه درمان